اين پژوهشگر به \"نيرنگستان\" يکي از قديميترين متون اشاره کرد و افزود: در اين کتاب ديني زرتشتيان که به خط و زبان پارسي ميانه نوشته شده نام نوروز ديده شده است.
پژوهشگر پژوهشگاه علوم انساني ادامه داد: بيشترين آگاهي پيرامون نوروز در آثار عربي و فارسي دري نيز آمده است .
به گفته مزداپور: در نوروز چهره سياه حاجيفيروز نماد ماندن وي در زيرزمين است که با بيرون آمدن وي بهار از راه ميرسد .
وي با بيان اينکه در نوروز آئينهايي چون تفالزدن به ديوان حافظ، فال کوزه و روياندن سبزه (باغ سياوش)در آب بدون خاک رايج بوده است يادآور شد: در کتابهاي قديمي ار روياندن انواع دانه بسيار سخن گفته شده است.
اين پژوهشگر در پايان به روز 13 بدر نوروز، روز پاياني اين جشن اشاره کرد که در آن خدايان شرکت کننده در اين آئينها به شهرهاي خود بازگردانده ميشوند./119
انتهای پیام/